Zuid Afrika 2024

18-01-2024: vanochtend om half 6 eerst even lekker mijn haren gewassen, kan mooi drogen in de warme wind. We zitten om 6u in de auto en rijden het park binnen bij Crocodile Bridge, het zuiden, dat is echt het mooiste gedeelte met de meeste kans op wild. Het is 20 graden met flinke wind, dus voor ons gevoel nog koud. Ik krijg een ting binnen over een lion sighting op de S25, daar zijn we binnen 5 minuten. Er ligt een leeuw op de weg en er staan al een paar auto’s. Wij zijn gewend dat je een minuut of 5 kijkt, je foto’s maakt en dan doorrijdt zodat anderen ook kunnen kijken; kennelijk is deze regel niet bekend bij de aanwezige populatie. We wachten dus, onze ervaring is dat geduld beloond wordt. En inderdaad, een aantal auto's geeft het op waardoor wij vooruit kunnen schuiven en we even later ontdekken dat we 1e rang staan! Als ik naar links kijk zie ik ineens een paar poten boven het gras uitsteken, zie foto, daar ligt dus de rest van de family. Er komt nog een leeuw aanlopen en deze loopt vervolgens de bush in. Bij een bepaalde boom ‘sproeien’ ze allemaal om hun territory af te zetten. we blijven zeker een half uur kijken, totdat de hele familie diep in slaap is, die liggend er straks nog! We rijden terug naar de gate, 1 km, om ff toiletstop te doen en koffie te halen, het volgende camp is nog te ver weg. Onderweg zit er een cheetah midden op de weg, ze laat een ‘calling’ horen om haar cubs te roepen, die moeten dus in de buurt zijn. Als ze gaat lopen zien we dat ze aan een poot gewond is en hinkelt. Maar toch gaat ze steeds een stukje verder. We volgen haar ook een half uur en gaan dan naar de wc. Als we terugkomen, zien we dat ze haar cubs gevonden heeft! Dus blijven we nog even kijken hoe er geknuffeld en gespeeld wordt. Het waait stevig en we zien meerdere vulgurs in de bomen moeite doen om te blijven zitten, ze waaien er zowat uit! Als we bij de plek komen waar de leeuwen lagen, zien we dat ze er nog steeds liggen, dus no time for breakfast, kijken en genieten! We zien vandaag verder: een grote kudde met  zebra’s, wildebeest en impala’s. Wroetende warthogs, een prachtig kudu paar en verderop liggen twee jonge hyena’s in t gras naast de weg. De dirtroads zijn in een vreselijke staat, veel slaggate (potholes), dus dat betekent heel langzaam rijden en de gaten ontwijken. Als je dan je pee moet ophouden is het een goede training voor je bekkenbodemspieren, zo hard word je door elkaar geschud. Dan is het eindelijk tijd voor ontbijt of eigenlijk meer brunch, die we bij Lower Sabie willen pakken, het is intussen 11u. Helaas, er is een pipe burst waardoor er in het hele camp dus geen water is en er is ook load shedding, dus geen elektra, daar gaat onze brunch! We besluiten door te rijden naar Skukuza, daar zijn we rond 12.30u. Eindelijk eten, hier werkt tenminste alles! Onderweg zie je van die grote hopen olifantpoep, daar zitten momenteel veel marulavruchten in, dat is het lievelingsfruit van olifanten. We zien nog een aantal buffalo’s, een hele grote bull echt indrukwekkend. Natuurlijk komen we ook weer de ondeugende vervet monkeys tegen, evenals aasgieren, schildpad, mongoose, allerlei prachtig gekleurde vogeltjes, zwarte ooievaars en weer heel veel olifanten. De mooiste sighting was de kudde langs de rivier. Aan het eind van de middag rijden we langs de lokale super om een ontbijtje voor morgen te halen. We checken dan uit bij Tambarina, gaan we vroeg het park in en eind van de dag gaan we naar het Ecolux hotel, dat ligt 2 straten vanaf Tambarina; wat luxer hotel met spa, dus laatste paar daagjes relaxen! Als we aan het eind van de dag bij Tambarina aankomen is Hannes, de eigenaar er ook. We worden allerhartelijkst begroet en schuiven aan bij hem en 2 rangers, gezellig kletsen en verhalen uitwisselen. Hannes gaat regelen dat we nog een private game drive krijgen en wij nodigen hem en zijn vrouw uit om zondag met ons te gaan eten; dat vindt hij ontzettend leuk! Hij was ook erg blij met de stroopwafels die we hadden meegenomen, daar had hij stiekem al op gehoopt vertelde hij! Na een heerlijk diner kruipen we moe maar voldaan ons bedje in.